Φως ... περισσότερο φως!

Επιμορφωτική Διημερίδα για εκπαιδευτικούς Β/θμιας όλων των ειδικοτήτων
Πρότυπο Πειραματικό Γυμνάσιο Ζωσιμαίας Σχολής Ιωαννίνων
27-28 Φεβρουαρίου 2015

Ψηφιακό αποθετήριο διδακτικού/εκπαιδευτικού υλικού

Πέμπτη 12 Μαρτίου 2015

Το φως στη μελοποιημένη ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη, Καλλιόπη Μπεκιάρη


Η μουσικός-φιλόλογος Καλλιόπη Μπεκιάρη προσέγγισε και διερεύνησε την έννοια του φωτός στη μελοποιημένη ποίηση του νομπελίστα ποιητή Οδυσσέα Ελύτη.


Περίληψη εισήγησης


Ο παντοτινός εραστής του φωτός και του γαλάζιου, ο «ηλιοπότης» Ελύτης, «φώτισε» με τον ποιητικό του λόγο την ίδια την ανθρώπινη πράξη. Το φως, που είναι η αρχή και το τέλος κάθε αποκαλυπτικού φαινομένου, δηλώνεται με την επίτευξη μιας ολοένα πιο μεγάλης ορατότητας, μιας τελικής διαφάνειας που επιτρέπει να βλέπεις ταυτόχρονα μέσα από την ύλη και μέσα από την ψυχή. Ο Ελύτης αφορμώντας από την προσωπική του ευαισθησία πέτυχε την αισθητική σύνδεση της διαφάνειας με τη ζωή και κυρίως με το πνεύμα. Για να φτάσει κανείς να αντιληφθεί τη διαύγεια απαιτείται μια πνευματική διεργασία, που προκύπτει από τη γνωριμία του με την ιδιαίτερη εκείνη μορφή ενός δικού του ανώτερου εαυτού. Το απαιτούμενο φως που πρέπει κανείς να ακολουθήσει είναι το λεγόμενο εσωτερικό φως.

Στην τελευταία περίοδο ποιητικής δημιουργίας η «μεταφυσική του φωτός» του Ελύτη δίνει τη θέση της σε μια πιο σύνθετη μορφή μυστικής εμπειρίας που εμπεριέχει και το σκότος. Εξάλλου, όσο περνάνε τα χρόνια, το σκοτάδι γίνεται πιο υπαρκτό και είναι αδύνατο να το αγνοήσεις. Πρέπει να το υπερβείς. Έτσι η πορεία προς το φως δεν είναι πια ευθύγραμμη· είναι παλινδρομική ή μάλλον σπειροειδής. Πρόκειται για τη μετάβαση από το φως στο σκοτάδι και πάλι προς το φως μέσα από το σκοτάδι. Μια πορεία που ξεκινά από το φως και καταλήγει πάντα στο φως.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου